Een droomreis door West Afrika
Het reisverslag
HARAKA HARAKA HAKUNA (St.) Baraka Home
<< Hst 6   |   Hst 7 van de 27   |   Hst 8 >>  

BACK TO THE CHAPTER OVERVIEW

ENTIRELY BACK HOME

7. Welkom in zwart-Afrika!

(Bart)
Vanuit Kiffa zijn we zuidwaarts naar Kayes (Mali) gereden. Deze route Mali in, wordt slechts heel sporadisch bereden en blijkt helemaal fout op onze kaarten aangegeven te staan. Dus veel zoeken naar sporen en douane-beambten... Ook dit was weer een geweldige tocht. Er is geen 'grens' tussen Mali en Mauritanië, maar het verschil is extreem. We reden plotseling 'zwart Afrika' binnen, en dat voelde fantastisch!

Het verschil met Mauritanië is echt schrikbarend. Ineens zijn daar bomen (Baobabs), paarden, fietsen, geen tenten maar mudhuts, veel vrolijker mensen en kleuren en... zelfs vrouwelijk bloot!!! Hier zijn de mensen nog steeds Moslims, maar wel echt zwarte Afrikanen. Vonden we de mensen in Mauritanië al heel aardig, hier is men nog veel vrolijker en relaxter dan de meer bruine/ Arabische mensen noordelijker. Hier wordt gelachen op schouders geslagen, geintjes uitgehaald enz. Dus veel ontspannender.

Na een paar dagen kamen we aan in Kayes, een stad die de discutabele eer heeft de heetste stad van Afrika te zijn en wij waren er in de heetste maand (volgens de Michelin kaart is de gemiddelde temp overdag in mei 46'C in de schaduw...). Het onthaal hier was typisch Afrikaans. In Mauritanië hadden we geprobeerd een WA-verzekering voor heel West-Afrika af te sluiten, maar sinds kort is dat niet meer mogelijk. Dus dat moest als eerste in Kayes gedaan worden.

Toen we ons, zoals verplicht bij de politie kwamen melden, zat onze vriend Dave daar reeds, compleet in zak en as! Hij had net te horen had gekregen dat ze hem de bak in zouden gooien. Hij weigerde namelijk om een fikse boete te betalen voor het delict van het niet verzekerd zijn. Het feit dat zijn enige kennis van de franse taal de woorden 'je', 'paie' en 'pas' zijn hielp hem niet.

Pas na uren praten, verexcuseren en een uitermate juist getimede diplomatieke huilbui kreeg Lin de 'chef' zo ver zijn hand over zijn diep teleurgestelde hart te strijken (wij hadden durven beweren dat de wet (en dus hij) in dit geval niet rechtvaardig was) en ons zonder boete verder te laten. En guess what, dit alles natuurlijk op Lin d'r verjaardag.... een dag om nooit te vergeten...

Toch was Kayes een hele leuke stad. Overal handel, veel meer fruit en groente dan we onderhand gewend waren en een erg lekker (air-conditioned!) hotelletje bij de lokale radio-zender.


Verder naar Hst 8 >>

  Home
  HARAKA HARAKA HAKUNA (St.) Baraka