Een droomreis door West Afrika; het reisverslag

	Een droomreis door West Afrika Het reisverslag	HARAKA HARAKA HAKUNA (St.) Baraka
	<< Hst 25 \| Hst 26 van de 27 \| Hst 27 >>

BACK TO THE CHAPTER OVERVIEW

ENTIRELY BACK HOME

26. Baraka's reanimatie

(Linda)
Ondertussen haalde Bart de drijfstanglagers uit Baraka en bevestigde ons angstige vermoeden: de achterste waren erg versleten. Aan het eind van de dag, na ruim 7 uur wachten, belden we de dame nogmaals op met een geleend mobiel van een ander iemand die voorbij reed. De depanage bleek veel duurder te zijn dan zij tegen ons had gezegd, en had daarom niet durven besluiten om ze te sturen. Einde plan A.

's Nachts sliepen we in Baraka aan de weg. De volgende dag ging plan B in werking, we besloten om Baraka in Aït Lekak achter te laten en zelf de 70 kilometer naar Marrakech te reizen om op zoek te gaan naar een garage die ons kon slepen en helpen met de reparatie. Gelukkig is dat niet nodig geweest, we ontmoetten die ochtend met onze rugtasjes al paraat voor de tocht Fatima en Hassin, als uit de hemel gezonden. Fatima spreekt vloeiend frans (heel uitzonderlijk voor een Marokkaanse vrouw in een bergdorp, ze bleek lerares frans geweest te zijn). Haar man bleek als enige in het dorp een auto te bezitten en was de taxichauffeur van het dorp. Samen met Fatima en Hassin bedachten we plan C.

Bij hen voor de deur (daar bleek Baraka al te staan, wisten wij veel), aan de betonnen balkonreling voor hun garage, takelden we dezelfde dag nog de motor uit Barak. Fatima kwam uit zichzelf met thee, brood, olie, honing en later een heerlijke tajine om ons te ondersteunen. De vanzelfsprekendheid waarmee we zijn ontvangen en geholpen door deze mensen is ongelofelijk, de hartelijkheid was (alweer) overdonderend! Het hele dorp (dat wil zeggen: de kinderen en mannen) kwam in groepjes staren naar die rare buitenlanders die zoveel instrumenten bij zich hadden dat ze een hele garage konden inrichten.

Maandag vertrokken we met de motor in de Peugeot pick-up van Hassin en zo'n 10 'betalende lifters' naar een garage in Marrakech die hij goed kende. Fatima ging mee om zogenaamd te kunnen helpen met vertalen. We waren gespannen: hoe konden we bepalen of dit een goede garage zou zijn, hoe duur zou dit gaan worden, wat was er nou precies misgegaan? Hassin bracht ons naar Hassan, die de motor en drijfstanglagers bekeek, een prijs noemde die heel schappelijk was, en aan de slag ging. Diezelfde dag was de motor al gerepareerd. Een klepzitting bleek losgelopen te zijn en verpulverd geraakt te zijn tussen de zuiger en de kop. Het kostte ons een nieuwe klepzitting, acht nieuwe drijfstanglagers en het arbeidsloon van Hassan en zijn jongens (alles bij elkaar, incl. transport, 146 euro :-).

Dus aan het eind van de middag opgewekt terug naar Aït Lekak. Maar de Peugeot van Hassin is ook de jongste niet meer. Net buiten Marrakech krijgen we panne. De dynamo was vastgelopen. Dus Hassin met de dynamo in een auto van vriend die toevallig langsreed naar de garage van Hassan ter reparatie van de dynamo. Fatima en wij wachten langs de kant van de weg, van 17 tot 20 uur. Het werd inmiddels donker en er was geen straatverlichting. Dan komt Hassin gelukkig terug met een gerepareerde dynamo.

Wij weer onderweg… Vijftig meter verder krijgen we een lekke band! Dus reserveband eronder gelegd en in het eerst volgende dorp, de band laten plakken.

Maar driemaal is scheepsrecht, dus onderweg naar boven, zo'n 20 kilometer voor Aït Lekak, krijgen we de derde panne met de Peugeot van Hassin. De V snaar is aan gort. Die had hij er niet goed opgelegd na het terugplaatsen dynamo. Het is inmiddels 22 uur. Iemand die langs het bergweggetje woont heeft een te dikke en lange V snaar. We proberen die erop te leggen, maar dat mislukt.

Een passerende auto kan alvast Fatima naar huis brengen, en Hassin staat erop dat wij ook meegaan. Een half uur na ons komt ook Hassin aan in Aït Lekak, zonder de Peugeot, morgen weer een dag. Dus slapen we weer een nachtje in Baraka.

Dinsdagochtend vertrekt Hassin heel vroeg naar Marrakech voor een nieuwe V-snaar. Aangezien wij niets kunnen doen zolang de motor ook nog 20 kilometer verderop ligt, wandelen we over de weg naar beneden, Hassin tegemoet. Om 12 :30 is Hassin terug en kunnen we aan de slag. We zetten de motor weer helemaal in elkaar. Krikken hem weer met behulp van de krik aan het balkon in Baraka en sluiten al de eerste kabels en slangen aan. Die nacht slapen we tevreden in Baraka. Waarschijnlijk zijn we morgen klaar en kunnen we door.

Woensdag gaan we vroeg op en direct aan de slag. We denken vandaag te vertrekken. Dus maken de laatste aansluitingen, vullen olie en water bij en zijn klaar om te starten… Baraka start! Alle kinderen en andere bewonderaars komen ons feliciteren. Het hele dorp roddelt uitbundig en met veel lof over onze zelfredzaamheid.

Maar (we zijn een stuk wijzer geworden) nooit te vroeg juichen, nooit de kip verkopen voordat je hem gevangen hebt, of zo een soort oude wijsheid, is geheel op ons van toepassing. Uit de uitlaat komt namelijk veel witte rook, na 20 minuten is Baraka op temperatuur, maar de rook blijft. Nadat we haar uitzetten, ontdekken we olie en zwarte kool in het koelwater.

Lekke koppakking? We gaan direct weer aan de slag. Halen de kop eraf, en vervangen de koppakking die inderdaad nat is. Al met al kunnen we aan het eind van de middag opnieuw starten. Helaas, wéér witte rook en zwart spul in het koelwater. We raken ontmoedigd, maar besluiten weer de kop eraf te halen, zodat we hem morgen in Marrakech kunnen laten nakijken…

Het is inmiddels donker, uur of 8, en eindelijk ontdekken we de echte oorzaak van alles: de kop is gebarsten. Tussen de klepzittingen van de achterste cylinder komt water door een 2 cm lang scheurtje. Waarschijnlijk is dit de oorzaak geweest van de kapotte klepzitting. Bart slaat zichzelf voor de kop dat hij en Hassan de garagist dat niet eerder opgemerkt hadden.

's Avonds ga ik nog naar een Berber bruiloft. Helemaal uitgedost met een mooie jurk en bloemetjes in mijn haar heb ik een onvergetelijke avond. Bart sleutelt nog even verder, haalt de motor weer uit Baraka en valt dan doodmoe in Baraka in slaap.

(Bart)
Donderdag vertrekken we om 8 uur uit Aït Lekak. Hassin krijgt veel passagiers in de achterbak, het is vandaag de marktdag. Omdat we onderweg weer een band laten plakken en ook ander oponthoud hebben (politie, Fatima langs de doktor) komen we uiteindelijk om een uur of 11 weer bij de garage van Hassan. Die kent gelukkig een man die gespecialiseerd is in het lassen van koppen.

Dus met Hassan, Hassin, Fatima, wij en de kop naar de 'soudeur'. Die onderzoekt de scheur met een inventief zelf gemaakt apparaat (hoge waterdruk). Gelukkig besluit hij dat hij de scheur kan lassen. Om 15.30 konden we de kop ophalen bij de soudeur. Hij had snel ook al de nieuwe klepzittingen laten plaatsen. Totale kosten: 32 euro!!! De terugweg verliep ditmaal gelukkig zonder panne.

De volgende ochtend (vrijdag) hebben we de kop teruggeplaatst en… Baraka deed het weer !!! Weliswaar rookt ze nu zwarte rook in plaats van witte, maar dat viel dan ook te verwachten als de cylinderwanden met schuurpapier vlak gemaakt zijn en de dieselpomp zonder speciaal gereedschap afgesteld is.

Al met al waren Fatima en Hassin engelen, zij kookte ongevraagd heerlijke en voedzame maaltijden om gezette tijden, hij gaf de beschikking over een ruime garage en hulp te over. De gemaakte kosten konden makkelijk van het budget. Onze gezondheid was prima. Moraal kon beter, maar onze relatie bleef perfect. We vormen echt een team, en Linda wordt echt handig!!!

Die avond hebben we een 'laatste avondmaal' met Hassan & Fatima. De volgende ochtend schieten we nog even veel foto's van deze schatten en als dank geven we ze een extra 'tip'. Bovendien krijgt Hassan een zakmes en Fatima talkpoeder, een door haar zeer gewenst koffiefilter en ons taalboekje engels-marokkaans.

Verder naar Hst 27 >>


		HARAKA HARAKA HAKUNA (St.) Baraka