Het reisverslag
|
Een droomreis door West Afrika Het reisverslag |
HARAKA HARAKA HAKUNA (St.) Baraka |
|
| << Hst 5 | Hst 6 van de 27 | Hst 7 >> |
|
6. Terug de woestijn in (Bart) Afrika is fantastisch en we genieten er met volle teugen van! Na de eerste GPS-route van Nouadhibou-Nouakchott, hadden we de lol te pakken van het pistes en duinen rijden. Met onze reisvriendjes Dave en Lisa afgesproken in Tidjikja om dan vanuit daar een mooie off-piste route te zoeken. Tidjikja is midden in Mauritanië. Dus hadden we lekker een paar dagen met z'n tweetjes. De redelijke asfaltweg voerde door een groot duingebied, dus: heet, stof en zand en een zinderende horizon. Het landschap werd wat meer savanneachtig en in zo'n omgeving hebben we wildgekampeerd! Heerlijk, voelde helemaal 'Afrika'. Lekker romantisch gedoucht naast de auto onder de sterren, echt lekker om uit de stad te zijn. De derde dag zagen we ergens op een uitkijkpunt twee overdreven uitgedoste Land Rovers staan. Bleken drie gezellige Fransozen te zijn. Zij wilden die dag een uitstapje maken naar de krokodillen van Matmata, dat is off-piste. Dus wij mee! Zij waren net als alle anderen die we tegenkomen helemaal verkikkerd op onze Baraka! En mooi dat we ze gewoon (alhoewel iets langzamer) konden volgen! Gearriveerd bij een canyon, zijn we uren gaan lopen, hebben we liters en liters water gedronken om uiteindelijk van een hele grote afstand iets heel klein grijs te kunnen zien... Het was een heerlijke tocht en een schitterende omgeving. 's Avonds Dave en Lisa weer tegengekomen. Dave was 'ietsjes ziek' en bovendien was het overdag 46° C in de schaduw, dus toen maar besloten om niet de door mij gewilde Tichid-Oualata route te gaan doen. Om toch samen iets leuks te ondernemen, besloten we Rachid aan te doen (Oase dorpje) en dan te kijken of we met behulp van de GPS en kaarten een tocht konden maken Ksar el Barka (een oude verlaten stad) en dan een route terug te vinden naar de asfaltweg. Alles bij elkaar bijna 700 kilometer. We kunnen met alle jerrycans erbij 150 liter diesel meenemen. In de duinen rijden we zo'n 1 op 5 en dat valt mij ontzettend mee (dat is vrijwel constant volgas ploegen in low-gear..). Dus halen we tot ongeveer 750 kilometer off-piste! En er is diesel te koop hier in Tidjikja. Bovendien heeft Dave ook 150 liter en die rijdt ietsjes gunstiger. Dus dat moeten we wel redden. Water halen we uit putten en die zijn er veel op deze route (zo'n stuk of 10 allemaal met bekende GPS-waypoints. We drinken nu ook al uit zulke putten en hebben nog helemaal 'nergens' last van gehad. Dat filter werkt dus perfect! Dat werden vijf geweldige dagen! Echt avontuur, maar verantwoord. Schitterende uitzichten, mensen die zelden toeristen zien, een mudhut, waar we aan de plaatselijke school (lees klas met 30 kinderen van verschillende leeftijd), getoond moesten worden, de vraag of we wel voldoende diesel hebben, op het laatst eten van onze 'emergency-supplies' en veel offroad rijden met onze geweldige auto. Baraka had het zwaar: de voorruit trilde los (vooral de linker), een fuseebol is gaan lekken, de wielophangrubbers beginnen uit te lopen, de drinkwaterpomp begaf het, de spanbanden op het dak begonnen te breken (vooral uitgedroogd..), de ritsen van de tent doen moeilijk etc. etc.. (de voorruit is uiteindelijk geknapt toen ik hem probeerde te fixeren, een 'nieuwe' voorruit vonden we iets later in Kiffa.). Al met al kwamen we vies, uitgeput en met weinig water, diesel en eten, maar zeer voldaan weer in de bewoonde wereld! Een leuke anekdote. Onze Dave is een engelse, en daarom uiterst gemanierde, 25-jarige jongen. Tijdens het Tidjikja-Ksar el Barka avontuur had hij last van diarree. Het soort dat ooit beschreven werd als 'vla gieten in een ballenmachine' ('Are you experienced?'). We zagen hem dan ook regelmatig met z'n schep een stukje de woestijn in lopen. Keurig uit het zicht en geen sporen achterlatend. Een vroege ochtend komt hij stampvoetend terug 'damn Touaregs!'. Had hij uitgebreid z'n toch wel genante behoefte zitten doen en op het moment dat hij weer voor zich keek en z'n broek wilde optrekken ziet hij op 10 meter afstand twee nomaden op ezeltjes, die hem door de spleet in hun blauwe doeken aandacht aanstaarden… | |
|
Verder naar Hst 7 >> |
|
|
| |||
| HARAKA HARAKA HAKUNA (St.) Baraka |
