Een droomreis door West Afrika Het reisverslag |
HARAKA HARAKA HAKUNA (St.) Baraka | ||
<< Hst 13 | Hst 14 van de 27 | Hst 15 >> |
14. Rust en de keuze voor de terugweg (Bart) Een maand geleden waren we een beetje moe van al het reizen. We hebben de afgelopen 1½ week echter heerlijk uitgerust, bijgetankt en bovendien Baraka de nodige aandacht gegeven. Voor de sleutelaars en techneuten onder ons, Baraka had de volgende 'aandacht' nodig. -veerbussen van de bladveren voor vervangen (achter in Accra laten doen), -druk op de fuseepennen weer iets verhoogd, -oliekeerring achter de 'hub' van het linkervoorwiel vervangen (lekte olie uit de as in de remtrommel, dus hard remmen stond gelijk aan rechtsaf slaan), -meteen wiellager linksvoor goed (strakker) gesteld en nieuwe pakkingen met vloeibare pakking gedicht, -bouten van de bevestiging van de lijst om de voorruit laten koper-lassen (afgebroken!) en weer bevestigd, -kogellager van de spanner-poelie van de alternator weer vastgezet, -en natuurlijk het gewone nippels doorsmeren, olie bijvullen, kleppen stellen... Eerst hadden we het afscheidsfeestje van onze vrienden van BOL2002 (zie http://www.bol2002.travel.to), van de Nederlandse ambassade en Unicef. Heerlijk dronken geworden, gedanst, zelfs nog een solo op de toetsen gegeven en uiteindelijk natuurlijk met kleren en al in het decadente zwembad gedonderd. Vervolgens dagenlang lekker uitkateren en bijkomen in de hartverwarmende armen van, en kuuroord-achtige rust bij Margriet (de Hollandse met een katoenweverij, maar na 25 jaar Burkina eigenlijk meer Burkina Bayse). De tijd bij Margriet is het best te beschrijven met heel vaak het woordje 'hmmm'. Alles was heerlijk en gezellig, van het kletsen, het bier en de wijn, het eten, de roggebrood met Hollandse kaas tot de gerookte paling, het was allemaal verrukkelijk. Margriet en de jongens, bedankt! Echt lekker bijgekomen en bijgetankt. En eindelijk een besluit genomen over de terugreis. Het plan is nu om 'gewoon' terug te komen zoals gepland namelijk ongeveer half of eind september (hopelijk heeft Lin sollicitatie gesprekken in sept/ okt...). Toch wordt de route terug iets anders dan oorspronkelijk bedacht. Van de drie terugweg-opties was de eerste en kortste optie terug direct naar het noorden Mauritanië in. Onze engelse reisvriendjes (Dave & Lisa, met hun LR 130) mailden echter dat er al veel water gevallen was. Hierdoor is het 600 km door de, als cement vastkoekende, modder ploegen. De modder moesten ze er telkens met hamer en beitel afbikken omdat de wielen aan gingen lopen. De tweede mogelijkheid was naar Kayes (west) en via Senegal naar Mauretanie. De 'weg' naar Kayes hadden we echter al op de heenweg gehad en stond op nr. 1 in de lijst van (excusez le mot) 'kut-wegen' (nr. 2 was de weg die we met Noud & Bar genomen hebben ten oosten van het Volta-meer). De derde optie werd daarmee de aantrekkelijkste. We willen proberen om (via Bobo, Sikasso en Bamako) Guinée in te komen naar Labé en daar via het schitterende 'Fouta Djalon'-gebergte door te steken naar Senegal. De uitdaging zit hem vooral in dat laatste. In Guinée is het namelijk volop regenseizoen. De wegen op de '953' (onze inmiddels bijna heilig verklaarde Michelin-kaart), staan aangegeven als 'Routes impassable during te rainy season'. Het is dus een gok of het toch zal lukken. Lukt het niet dan moeten we eerst helemaal terug naar Bamako, Mali en dan één van de andere twee opties nemen. | |
Verder naar Hst 15 >> |
HARAKA HARAKA HAKUNA (St.) Baraka |