Een droomreis door West Afrika Het reisverslag |
HARAKA HARAKA HAKUNA (St.) Baraka | ||
<< Hst 19 | Hst 20 van de 27 | Hst 21 >> |
20. Hassle aan de Mauretaanse grens (Linda) Uit Janjanbureh vertrekken was niet gemakkelijk, vanaf nu zouden we veel kilometers moeten gaan maken in weinig tijd. In twee dagen reden we door Senegal naar Mauritanië, onderweg de grote moskee van Touba bezocht en 's nachts in de buurt van St. Louis geslapen. Senegal moeten we zeker nog een andere keer bezoeken, de eerste indruk was goed! De Mauretaanse grensovergang, die we bij de barrage deden om de hassle van Rosso te vermijden, was heel vermoeiend. Na 5 maanden raak je de corruptie en het gedoe over geld echt zat. De West-Afrikaanse Senegalesen waren met een praatje en grapje al gauw tevreden, en lieten de betaling achterwege, maar de Noord-Afrikaanse Mauretaniërs waren meer vastberaden en harder van aanpak. De irritantste en enige die in zijn aanpak slaagde, was de laatste, een douanier, die weigerde om van zijn matras op te staan of überhaupt met ons te praten zolang wij niet met geld (een belachelijk bedrag waarover hij niet in onderhandeling ging) over de brug kwamen, en zonder zijn stempel kwam Baraka het land niet in. Ik merkte dat ik inwendig het kookpunt bereikte en stampvoette de deur uit. Wat mij betreft was ik liever drie dagen gaan wachten dan dat ik zo'n smerige afzetter z'n geld zou geven... Maar ja, natuurlijk wilden we niet echt 3 dagen wachten, dus na een half uur krijgsberaad is Bart heel rustig geld gaan betalen en konden we het land in. Al met al hebben we van de 80 gulden die ons gevraagd werd, 20 gulden schoorvoetend betaald. Toch heel jammer dat de man nu toch weer bekrachtigd is in zijn tactiek, het voelde echt als een laatste nederlaag voor ons ten opzichte van het corrupte systeem. | |
Verder naar Hst 21 >> |
HARAKA HARAKA HAKUNA (St.) Baraka |