Een droomreis door West Afrika
Het reisverslag
HARAKA HARAKA HAKUNA (St.) Baraka Home
<< Hst 2   |   Hst 3 van de 27   |   Hst 4 >>  

BACK TO THE CHAPTER OVERVIEW

ENTIRELY BACK HOME

3. Afzakken door Marokko

(Bart)
De stemming is opperbest. Baraka is namelijk een zeer gezellig en knus onderkomen geworden en het wordt alsmaar nog gezelliger. Lin heeft blauwe en rode 'bloemenslingers' gekocht. Dat maakt het binnen meteen heel vrolijk.

N 31020'32,9" W 009047'46,5" Zo, die hebben we maar even gewaypoint op de GPS om andere 'overlanders' makkelijk de weg te wijzen naar waar we nu zitten. We wildkamperen namelijk al twee dagen op een schitterend strand een stuk onder Essaouira. Een kilometer verderop wordt met kamelen (dromedarissen/ camels) zand en grind van het strand gehaald, er is een dorpje op twee kilometer lopen en er staan nog twee anderen (wel zo'n veilig gevoel). Ook komen er af en toe een stel zeer vage maar ook gezellige fransozen aanwaaien.

Een zalige plek dus. Zelfs nu het regent is het heerlijk. Officieel regent het hier natuurlijk 'nooit', maar de locals zijn erg blij dat we overal wat regen meebrengen: alle planten bloeien = geiten en schapen dik = Marokkanen dik = er rijk uitzien = mooi (ja, ik ben blij in NL geboren te zijn, want met mijn postuur ben je hier niet of nauwelijks uit te huwelijken).

Op dit moment zit Lin naast me en (probeert/) speelt 'wennen aan jou' van Acda en de Munnik. We hebben lekker thee en koffie met opgeklopte melk, een ontbijtje met ei, en meloen en yoghurt, oftewel heerlijk genieten van niets moeten en alles mogen, van vele en leuke ontmoetingen (zo heeft Lin staan giechelen en roddelen met vier Marrokaanse meiden over het feit dat ik aan het koken was). Van een ideaal vehicuul, van jullie lieve woordjes en van elkaar.

(Linda)
Gisteren was een hele rustige dag. Ik genoot ervan om even met zijn tweetjes te zijn. Lekker met de gitaar, een boek en de laptop. Tot nu toe hebben we eigenlijk nog heel weinig tijd met zijn tweetjes gehad, vreemd genoeg. Baraka trekt mensen aan als een magneet! Dus eenzaam zijn we eigenlijk nooit, wat erg gezellig is, en soms ook een beetje vermoeiend.

Dave en Lisa, het engelse stel dat geen stel is, heeft ons gistermiddag hier gevonden. Zij hadden in Casablanca bij de Landrover dealer een nieuwe uitlaat gehaald voor zichzelf, en wat kleine onderdelen voor ons. We hebben samen tajine met groenten en tonijn gegeten in ons huisje, want het regende weer. Men zegt dat het hier in 5 jaar niet geregend heeft, en dat er vorig jaar veel vee is dood gegaan door de droogte. Dat is erg moeilijk voor te stellen voor ons!

Er zijn hier geweldige honden op het strand. Ze komen zodra je de auto uitstapt kwispelend op je af, lopen einden met je mee op je strandwandeling, willen lekker spelen en geaaid worden. Heel maf eigenlijk voor straathonden. Het allergrappigste is dat ze `s nachts ons beschermen en keihard gaan staan blaffen als iets Baraka nadert. Perfect!

Maar er is een klein probleempje ontstaan. Er is een jonge hondjes nest, drie dotjes van hondjes... en ik zou er zoooooo graag een (of alledrie?) meenemen! Het enige dat het me belet, is dat ik in Amsterdam echt niet zou weten hoe ik er goed voor zal kunnen zorgen! En Bart heeft als voorwaarde gesteld dat als er een hond komt, we buiten de stad moeten gaan wonen! Aie, padstelling (Nut en Chris: is de boot nog te koop bij jullie op de kade? En hoeveel honden willen jullie?). To be continued!

Even nog over die radio. Tijdens het laatste bericht was Bart bezig met de installatie van de Philips radio (gekregen van Jelderik uit zijn vorige wagen, echt een mooie radio!), waarvoor hier geen stekkers te krijgen waren, dus Bart soldeerde er lustig op los. Helaas, de boel explodeerde... wat even voor de nodige frustratie zorgde. Wij op zoek naar een betaalbaar ander radiootje... hetgeen we vonden op een marktje langs de weg. Een Kenwood, met `autoreverse` zoals de verkoper benadrukte, waar hij 350 dh (dus 35 E) voor wilde hebben. Tja, en als je niet afdingt beledig je de beste man, dus we hebben ons best gedaan. Ok, 200 dh was de definitieve prijs.

En hij doet het! We hebben de versterker er tussenuit gehaald, want die versterkte ook de afschuwelijke zoemtoon die de radio liet horen, en nu hebben we muziek! We hebben heerlijke bandjes meegekregen van iedereen, Mariek en SJ, Vincent, Marlijn, Petra... bedankt! Een directe verhoging van de reisvreugde... zingend en swingend over de kustwegen van Marokko, voelt meteen anders! Wel grappig, dat we er pas een dag later achter kwamen dat de radio niet een Kenwood, maar een KenMood is!

(Bart)
Donderdag 11 april is het vandaag, en het is nu 10.30. Nederland lijkt mijlenver van ons verwijderd (volgens de GPS 2647 km hemelsbreed). Ik zou heel wat over hebben voor een lekkere douche en een schone toilet, dus het wordt misschien tijd voor een goede camping (of een hotel? hebben we nog niet eens over gepeinsd!) We hebben net brood gekocht van een man die op een ezel voorbij kwam en een kletspraatje gemaakt met een man die zijn twee kamelen hier liet grazen. De wind is een beetje gaan liggen en de regen is gestopt. Het is hier echt prachtig.


Verder naar Hst 4 >>

  Home
  HARAKA HARAKA HAKUNA (St.) Baraka