Een droomreis door West Afrika
Het reisverslag
HARAKA HARAKA HAKUNA (St.) Baraka Home
<< Hst 4   |   Hst 5 van de 27   |   Hst 6 >>  

BACK TO THE CHAPTER OVERVIEW

ENTIRELY BACK HOME

5. Wachten in en om Nouakchott

(Bart)
We hadden gisteren een echte baaldag. Begon eigenlijk de avond daarvoor al, de avond voor koninginnedag dus. Opeens ging het hek van de camping open, en reden er 10 franse personenwagens naar binnen! Kennelijk allemaal verkopers, erg irritante lui, we werden collectief claustrofobisch, de hele binnenplaats bom vol, een parkeerplaats zou minder vol hebben geleken! Dus we besloten direct de volgende dag te vertrekken, wat heel jammer was, we waren net een beetje rustig geworden, moesten we hals over kop inpakken en wegwezen! Het afscheid van de kids en de marokkanen viel ons niet gemakkelijk.

We zijn 100 kilometer zuidwaarts gereden en zijn vannacht aan het strand wezen kamperen, het waaide belachelijk hard en Linda sliep heel onrustig. Overdag was het wel heerlijk, geprobeerd te leren jongleren en ernstig verbrand, want door de wind leek het helemaal niet warm!

Het leukste van het reizen tot nu toe is het contact met de mensen. Volgens Roger-de-motormuis (die met ons Nouadhibou-Nouakchott heeft gedaan) waren wij het langzaamst rijzende stel ooit! Maar ondertussen hadden we hele leuke contacten/ avonden met vissermannen die je kilo's gratis vis meegeven (terwijl wij geen vis meer konden zien en waar laat je die stinkende, druipende zak vol vis??!), hadden we lekker de tijd om af en toe van mooie vergezichten te genieten, te oefenen (lees: spelen) met de auto's in de duinen (de engelsen kenden hem niet: the difference between men and boys..., maar begrepen hem ZEER goed) en vogels te spotten (alhoewel dat tegenviel, 1 flamingo en wat pelikanen... en een woestijnvos).

Dus we hebben Rogers opmerking maar als een compliment opgevat (moet gezegd; hij had maar een paar weekjes vakantie om naar Dakar te rijden en terug te vliegen). Het thee-ritueel kennen we ook al erg goed. We gaan morgen zelf de juiste kan kopen om ook zelf de 'whisky-du-Sahara' aan anderen aan te kunnen bieden.

Naast de mensen genieten we ook ontzettend van de natuur ook al is het hier dor, droog, bar en boos. Het heeft gewoon iets heel mystieks om door zandstormen te rijden, en zo ver het oog reikt (en dat is soms heel ver) niets dan vage geel/beige zandduinen te zien. Als je beter kijkt zie je dan opeens dat er weer kamelen ergens lopen en misschien zie je ook ergens een heel klein blauw stipje. Eigenlijk niet zo gek dat die Tuaregs een beetje mensvreemd kunnen overkomen...


Verder naar Hst 6 >>

  Home
  HARAKA HARAKA HAKUNA (St.) Baraka