Het reisverslag
|
Een droomreis door West Afrika Het reisverslag |
HARAKA HARAKA HAKUNA (St.) Baraka |
|
| << Hst 21 | Hst 22 van de 27 | Hst 23 >> |
|
22. Genietend de woestijn doorsteken (Linda) Het zou om 12 uur eb zijn, dus om 8 uur begonnen we aan het strandstuk. We reden dit eerste stuk samen met de fransen Michel, Coline (begeleiders), hun woestijngids Mohammed en de 5 uit huis geplaatste jongens tussen de 12 en 15 jaar met school-, sociale en emotionele problematiek, in een spiksplinternieuwe Nissan Terrano II. Michel had ons de avond tevoren zo ongeveer gesmeekt om met hen samen te rijden. Niet voor niets, zo bleek. Hun nieuwe 'Nissan Terrano II' raakte regelmatig vast in het zachte zand, twee keer was graven en duwen niet genoeg, en moest Baraka de wagen er (moeiteloos) uit trekken. De volgende dagen trokken we nog twee andere auto's (ook moderne 4x4's!) uit het zand. Dus ook in de woestijn was iedereen weer gek op Baraka. (Bart) En zelf… hebben we de woestijn in drie dagen doorkruist, zonder vastzitten! Het was heerlijk om nog even te ploeteren in de echt zachte duinen, te genieten van de stilte, de uitgestrektheid en de ongereptheid. Lekker spelen met Baraka en de GPS,. Heerlijk om met zijn tweetjes ons temidden van de zandduinen te bevinden, te wildkamperen in de grote zandzee en romantisch te dineren bij een ondergaande zon op een eenzame duintop (lees: zandhappen en wegwaaien). De woestijn heeft definitief zijn stempel op ons gedrukt. Ze heeft iets heel verslavends. En Baraka... ach die is en blijft dezelfde heldin! | |
|
Verder naar Hst 23 >> |
|
|
| |||
| HARAKA HARAKA HAKUNA (St.) Baraka |
